Truyen2U.Top - Tên miền mới của Truyen2U.Net. Hãy sử dụng ứng dụng 1.1.1.1 để đọc truyện nhé!

Chapter 17 : Tayo na

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

Third person's POV :

"I already gave her some medicine, kailangan nya lang magpahinga at inumin ang gamot nya sa tamang oras." Sabi ng doktor kay Gabb and tumango lang sya.

"Sige dok, salamat." Sabi ni Gabb at tinapik ang balikat nya, "Excuse me." Sabi ng doktor at lumabas.

Pumasok naman si Mr. Trinidad at sabi, "Kamusta sya?" Tanong nya at kita ang pag-aalala sa mukha nya, "Okay na po sya tito. Wag na kayong masyadong mag-alala, okay na sya." Sabi ni Gabb at kumalma sya.

Tapos pumasok bigla si Abby, Sela at Sheki.

"Kamusta sya?" Nag-aalalang tanong ni Abby at agad na lumapit kay Coleen, "Nabigyan na sya ng gamot, kaya wag ka nang masyadong mag-alala." Sabi ni Gabb pero ayaw ni Abby kumalma.

"Sela, basain mo yung lampin." Sabi ni Abby sabay turo sa bag nya, kinuha ni Sela yung lampin sa bag nya at pumunta sa banyo.

Gabb's POV :

"Ate Abby, calm down." Sabi ko at huminga sya ng malalim, binigay ni ate Sela ang basang lampin at agad naman itong nilagay sa noo ni Coleen.

At tinapik ng papa ni Coleen ang balikat ko at sabi, "Gabb, ikaw na bahala kay Coleen." Sabi nya and I show a sudden disbelief, "Mr. Trinidad, kayo kailangan ni Coleen. May sakit sya tapos aalis kayo?"

"I know.. It's just that ayaw nyang nakikita ako."

"Then prove to her na dapat kailanganin ka nya!"

Napabuntong-hininga sya and nod in front of me, "Sige, susubukan ko." Sabi nya and I sigh.

And then, nakita ko na unti unting bumukas ang mata ni Coleen, "Coco?" I said and approach her.

"G-gabb." Sabi nya sa mahinang boses, "Ano?" Tanong ko at umupo sa tabi nya.

"Tubig." Sabi nya and I get the bottle water in the top of the cabinet beside her bed, Inalalayan ko rin syang umupo at uminom.

"Gutom ka? Magpapabili ako ng pagkain?" Tanong ko sa kanya and she shook her head, "Saan si dad?" Tanong ni Coleen sakin.

"Bakit? May masakit ba sayo?" Tanong ni mr. Trinidad sa kanya at mukhang nag-aalala. "Wala.. Ayoko lang pag-usapan natin ang gusto mo." Sabi ni Coleen at nagpakita ako ng malungkot na mukha.

"Anong ibig mong sabihin?" Tanong ni ate Abby at nagpakita ng confused expression, Napabuntong-hininga nalang ako at sabi, "Tito. Hayaan na muna natin magpahinga si Coleen." Sabi ko and he nod at me.

"Okay.. Next time na natin pag-usapan." Sabi nya and go out of the room, I gently lie Coleen down in the bed and say, "Matulog ka na." Sabi ko and she slowly close her eyes.

I kissed her forehead and look at ate Abby, "Gabb, meron ba akong dapat malaman?" Tanong nya sa seryosong mukha, tiningnan ko si ate Sheki at ate Sela, "Kayo na muna bahala sa kanya." Sabi ko and sigh deeply.

Lumabas kaming dalawa ni ate Abby and I show a normal expression, "Ano?" Tanong ko sa normal na boses, "Sabihin mo na!" Sabi nya sakin.

I clear my throat and sigh deeply, "Gusto ni tito na mag-asawa pero ayaw ni Coleen kasi mapapalitan daw nya ang mama nya.. And yung gusto ni tito ay mas bata pa sa kanya, parang nasa edad ko lang." Paliwanag ko and she show a sudden disbelief.

"Si tito? Ano?!"

"I know mahirap paniwalaan, but yun yung reason ba't umalis si Coleen sa restaurant without bringing an Umbrella with her." Paliwanag ko and ate Abby show a disappointed expression.

"Si tito talaga...! Masyado na na-trauma si Coleen, sana di na nya dagdagan." Sabi nya and look so problematic, but I'm still curious about her past.

"Ano ba kasi talaga nangyari?" Tanong ko and she say, "Nagkameron ng car accident, dahil niligtas sya ng mama nya, sya lang ang nakaligtas. And until now, she still blame herself from what happened." Sabi ni ate Abby at mas lalo ko pang naiintindihan.

"I understand, pero mas worried ako ngayon." Sabi ko at lumabas si ate Sela, "Abby, umiiyak si Coleen." Sabi nya and I rush inside.

"Mama!! Mama!!" Patuloy na tinawag ni Coleen ang mama nya kaya marahan kong tinapik ang pisngi nya, "Coco.. Coco, Gising." Sabi ko sa mahinang boses.

Binukas ni Coleen ang mga mata nya at umiyak sa harap ko, di ko alam ang gagawin ko, "Coco, bakit?" Tanong ko sa kanya at niyakap nya ako.

"Gabb, wala na si mama!!" Sabi nya at patuloy na umiyak. "Alam ko.. Kaya tahan na." Sabi ko at pinunasan ang luha sa mga mata nya.

"Tahan na.. Nandito lang ako." Sabi ko at hinalikan ang noo nya.

"Sana all.. Sana may jowa din ako..!" Sabi ni ate Sheki at umarte na parang umiiyak, tiningnan ko si ate Abby at parang naiirita sya, "Eh di maghanap ka ng Gabb mo!" Sabi ni ate Abby at klarong naiirita na.

"Wag ngayon.. Hindi pa ako ready." Sabi ni ate Sheki at natawa naman si Coleen, I looked at her and smile. "Tingnan mo, hindi ka na malungkot, kaya tahan na." Sabi ko at niyakap sya.

"Sana all talaga... Abby, ikaw nalang." Sabi ni ate Sela at nakita namin na niyakap nya si ate Abby at kita namin ni Coleen ang pagblush ni ate Abby.

Marahan nyang tinulak si ate Sela at sabi, "Okay.. Okay." At tumalikod.

Third person's POV :

Inalagaan ni Gabb si Coleen sa loob ng 4 na araw.

"Mainit?" Tanong ni Gabb habang pinapakain si Coleen ng lugaw, Coleen shook her head and say, "Hindi." Mahina nyang sambit at ngumiti sa harap ni Gabb.

Tiningnan ni Gabb ang oras sa relo nya at sabi, "Kukunin ko lang gamot mo." Sabi ni Gabb at tatayo na sana, pero hinila ni Coleen ang kamay nya at sabi, "Gabb, maupo ka muna." Sabi ni Coleen at umupo ulit si Gabb sa tabi nya.

"Ano yun?" Tanong ni Gabb at nagpakita ng normal na ekspresyon, "Ang totoo nyan.. Ahm.. Ay.. Ahm, pano ko ba sasabihin to.. Ahm." Parang di alam ni Coleen kung sasabihin ba nya o hindi.

Parang naghihintay si Gabb sa sasabihin nya, "Ano yun?" Tanong ni Gabb at parang ang awkward ni Coleen. "Ahm. Gusto.. Ahm. Gusto." Hindi parin masabi ni Coleen at naiirita na si Gabb.

"Ano nga yun?"

"Gusto kita!!" Sigaw ni Coleen at nagulat naman si Gabb, "Weh?" Gabb show a sudden disbelief and blush deeply.

"Oo nga! Nung nakaraang mga araw pa." Sabi ni Coleen at mukhang nahihiya sya, tumawa si Gabb at di alam kung anong gagawin, "Oh my!! Oh My god!! So, tayo na?" Makikita ang saya sa mukha nya.

Coleen nod and Gabb embrace her tight, "Thank you!!" Sabi ni Gabb at niyakap sya ng mahigpit.

---

Chapter 17 ends.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Top